Oddech jogina - fizyczne, namacalne odzwierciedlenie energii życiowej

Ale ale. Oddech oddechowi nie równy…oddychać możemy więc:

Naturalnie  – oddychanie swobodne, niewymuszone, płynne,  i spokojne. Jest to oddech fizjologiczny. Kierowany jest do brzucha. Spokojny oddech jest podstawą medytacji. I tutaj również możemy pójść w tym kierunku, starając się spokojny oddech połączyć ze spokojnym umysłem, ze stanem skupienia i koncentracji.

Przeponowo – oddychanie przeponą ma na celu uruchomienie tego narządu w pełniejszy sposób. Do procesu oddychania angażujemy tutaj już w sposób bardziej świadomy brzuch, i klatkę piersiową. Podczas ćwiczeń można rozdzielić uwagę na pracę brzucha, dolnej  i górnej części klatki piersiowej, dla każdego obszaru wykonując ćwiczenie osobno, w każde jednak angażując przeponę.

Lub praktykując Pranayamę. Techniki oddechowe uważane za przedłużenie prany, energii życiowej, jako fizyczne, namacalne odzwierciedlenie tej energii.

Pranayama także wykorzystuje wszystkie trzy obszary tułowia w celu najpeł­niejszego oddechu. Przy wdechu przyciągamy brzuch w kierunku kręgosłupa, aby tułów rozsze­rzył się na boki, przy wydechu utrzymujemy rozszerzone żebra, wypuszczając powoli powietrze od góry do dołu. Możemy praktykować w pozycji leżącej, z czasem przechodząc do pozycji siedzącej.                   W trakcie wdechu, gdy kolejno wypełniamy powietrzem trzy części tuło­wia, miednica ma sprawiać wrażenie ciężkiej. Oddech jest płynny, wdech i wydech trwają tyle samo.

Przykładem podstawowej techniki pranayamy jest ujjayi pranayama.

Przy wdechu powietrze najpierw wypełnia dolną część brzucha, unosi się do dolnej klatki piersiowej, a na koniec przenosi się do górnej części klatki piersiowej i gardła.

Wdychanie i wydechy są wykonywane przez nos. 

Oddech jest słyszalny, a dźwięk wdechu i wydechu jest tworzony przez poruszanie głośni podczas wdechu i wydechu. Długość i czas oddechu kontroluje przepona, której mobilizacja jest po części celem ujjayi. Wdech i wydech mają jednakowy czas trwania i są kontrolowane w sposób, który nie powoduje niepokoju i napięć.

Ujjayi Pranayama jest oddechem równoważącym i uspokajającym, który zwiększa dotlenienie i buduje wewnętrzne ciepło ciała.

Jeśli używamy techniki ujjayi pranayamy jako oddechu podczas praktyki asan, umożliwia ona praktykującemu utrzymanie rytmu, przyjmowanie wystarczającej ilości tlenu i pomaga budować energię, jednocześnie usuwając toksyny z organizmu podczas wysiłku fizycznego. Ten oddech jest szczególnie ważny podczas wchodzenia i wychodzenia z asan. Pomaga wydłużyć, a następnie  rozluźnić ciało, a także pozostać obecnym, samoświadomym, co nadaje praktyce jakość medytacyjną, i samopoznawczą jednocześnie.

Pranayama jest trudną techniką. Wymaga czasu, umiejętności i koncentracji. Pracujemy nad nią dopiero po opanowaniu trudniejszych asan, po opanowaniu świadomości własnego ciała, oraz po opanowaniu prostszych technik oddechowych.

Co nam to daje….

Każda technika pranayamy, tak jak asany mają inne, odrębne działanie i przynoszą inne korzyści. W dużym skrócie jednak:

Praktykując pranayamę wprowadzamy automobilizuję połączeń stawowych klatki piersiowej poprawiając tym samym jej ruchomość; oczyszczamy układ oddechowy; usprawniamy działanie mięśni odpowiedzialnych za oddech, poprawiamy ruchomość trzewi w obrębie jamy brzusznej; wspomagamy krążenie żylne i limfatyczne, przy okazji niejako pomagając wątrobie w procesie detoksyfikacji; wprowadzamy automobilizację przepony odpowiedzialnej za tłocznię brzuszną, której nierównomierne napięcia i dysfunkcje są przyczyną wielu dolegliwości w obrębie całego organizmu, a kręgosłupa między innymi…

I wreszcie…wprowadzamy spokój do swojego umysłu. Praktykując pranayamę w skupieniu jesteśmy w stanie wprowadzić psychoreset układu nerwowego, wpływając pozytywnie na swoje zdrowie psychiczne.

Zapraszam na praktykę jogi w Sandomierzu, jak też do gabinetu fizjoterapii.